Ti yw’r llew o lwyth Jwda, Yr Oen gafodd glwy’, Fe ddyrchefaist i’r Nefoedd – Teyrnasu wnei byth mwy; Ac ar ddiwedd yr oes wrth it adfer y byd Fe wnei gasglu’r cenhedloedd o’th flaen di. Caiff holl lygaid dynoliaeth eu hoelio Ar Oen Duw groeshoeliwyd in, A doethineb, a chariad, a thegwch Deyrnasa ‘r […]
[Hebreaid 4:14-16, Alaw: Deio Bach] Pan mae pobl yn dy wrthod Cofia Iesu ar y groes Pan mae eraill yn dy wawdio Cofia iddo ddioddef loes. Cariodd Ef ein holl fethiannau, Teimlodd Ef y poen i gyd; Archoffeiriad ydyw’r Iesu Gyd-ddioddefa â’n gwendid ni. Pan mae bywyd yn dy brofi Dal dy afael yn dy […]
Trwy dy gariad gwiw dy farn ateliaist. Trwy dy gariad gwiw, datguddiaist dy ras. Dioddef poen a gwawd, marw ar groesbren, Trwy dy gariad gwiw, maddeuaist im. Cyfieithiad Awdurdodedig: Arfon Jones, Out of your great love: Patricia Morgan © 1986 ac yn y cyfieithiad hwn Thankyou Music/ Gwein. Gan worshiptogether.com songs ac eithrio DU ac […]
Trwy y Groes, Iesu, gorchfygaist, Trwy dy waed prynaist ein hedd. Lle bu angau gynt ac arwahanrwydd, Nawr llifa’r bywiol ddŵr. Bywiol ddŵr, bywiol ddŵr, Afon bywyd llifa’n rhydd. Grasol Dduw clyw di ein cri; Afon bywyd llifa’n rhydd. Rhwyma’r clwyfau ar aelwydydd, Gwŷr a gwragedd gwna’n gytun. Todda galon tad yng ngŵydd ei blentyn, […]
Tu hwnt i’r Groes y mae fy nghoron, Er cwpan gwawd un bychan yw, Ond cwpan Iesu i’r ymylon, Fu’n gwpan llid digofaint Duw. Tu hwnt i’r Groes y mae fy nghoron, O gwrando Iesu ar fy nghri, Er nad oes gennyf ddim i’w gynnig, Fy Arglwydd Iesu, – cofia fi. Tu hwnt i’r Groes […]
Uwch holl bwerau, brenhinoedd byd, Uwch pob rhyfeddod a phopeth creaist ti. Uwch holl ddoethineb a ffyrdd amrywiol dyn, Roeddet ti yn bod cyn dechrau’r byd. Goruwch pob teyrnas, pob gorsedd byd, Uwchlaw pob gorchest, uchelgais a boddhad, Uwchlaw pob cyfoeth a holl drysorau’r byd, Does dim ffordd o fesur dy holl werth. Wedi’r groes, […]
Ŵr clwyfedig, Oen fy Nuw Gwrthodedig Un; Holl bechod dyn a llid y Tad Ar ysgwydd Iesu gwyn. Heb ‘run gair fe aeth i’r prawf Drwy y gwawd a’r loes Ildio’n llwyr i lwybr Duw Dan goron ddrain a chroes. Croes fy Iesu sy’n iachawdwriaeth Llifodd cariad ataf fi Cân fy enaid nawr, haleliwia Clod […]
Wrth edrych, Iesu, ar dy groes, a meddwl dyfnder d’angau loes, pryd hyn ‘rwyf yn dibrisio’r byd a’r holl ogoniant sy ynddo i gyd. N’ad im ymddiried tra bwyf byw ond yn dy angau di, fy Nuw; dy boenau di a’th farwol glwy’ gaiff fod yn ymffrost imi mwy. Dyma lle’r ydoedd ar brynhawn rasusau […]
Wrth gofio d’air, fy Iesu glân, mawr hiraeth arnaf sy am ddod yn isel ger dy fron yn awr i’th gofio di. Dy gorff a hoeliwyd ar y pren yw bara’r nef i mi; dy waed sydd ddiod im yn wir, da yw dy gofio di. Wrth droi fy llygaid tua’r groes, wrth weled Calfarî, […]
Wrth gofio’i riddfannau’n yr ardd, a’i chwŷs fel defnynnau o waed, aredig ar gefn oedd mor hardd, a’i daro â chleddyf ei Dad, a’i arwain i Galfari fryn, a’i hoelio ar groesbren o’i fodd; pa dafod all dewi am hyn? Pa galon mor galed na thodd? THOMAS LEWIS, 1760-1842 (Caneuon Ffydd 519)