Yn dy law y mae f’amserau, ti sy’n trefnu ‘nyddiau i gyd, ti yw lluniwr y cyfnodau, oesoedd a blynyddoedd byd; rho dy fendith ar y flwyddyn newydd hon. Yn dy law y mae f’amserau, oriau’r bore a’r prynhawn, ti sy’n rhoddi y tymhorau, amser hau a chasglu’r grawn; gad im dreulio oriau’r flwyddyn yn […]
Yn dy waith y mae fy mywyd, yn dy waith y mae fy hedd, yn dy waith yr wyf am aros tra bwy’r ochor hyn i’r bedd; yn dy waith ar ôl mynd adref drwy gystuddiau rif y gwlith: moli’r Oen fu ar Galfaria – dyma waith na dderfydd byth. EVAN GRIFFITHS, 1795-1873 (Caneuon Ffydd 734)
Yn Eden, cofiaf hynny byth, bendithion gollais rif y gwlith; syrthiodd fy nghoron wiw. Ond buddugoliaeth Calfarî enillodd hon yn ôl i mi: mi ganaf tra bwyf byw. Ffydd, dacw’r fan, a dacw’r pren yr hoeliwyd arno D’wysog nen yn wirion yn fy lle; y ddraig a ‘sigwyd gan yr Un, cans clwyfwyd dau, concwerodd […]
Yn gymaint iti gofio un o’r rhain a rhannu’n hael dy grystyn gyda’r tlawd, a chynnig llaw i’r gwan oedd gynt ar lawr a’i arddel ef yn gyfaill ac yn frawd, fe’i gwnaethost, do, i’r Un sy’n Arglwydd nef, a phrofi wnei o rin ei fendith ef. Yn gymaint iti estyn llaw i’th god a […]
Yn nhawel wlad Jwdea dlos yr oedd bugeiliaid glân yn aros yn y maes liw nos i wylio’u defaid mân: proffwydol gerddi Seion gu gydganent ar y llawr i ysgafnhau y gyfnos ddu, gan ddisgwyl toriad gwawr. Ar amnaid o’r uchelder fry dynesai angel gwyn, a safai ‘nghanol golau gylch o flaen eu llygaid syn: […]
Yn wastad gyda thi dymunwn fod, fy Nuw, yn rhodio gyda thi ‘mhob man ac yn dy gwmni’n byw. Y bore gyda thi pan ddychwel gofal byd; gad imi ddechrau gwaith pob dydd yng ngwawr dy ŵyneb-pryd. Dymunwn yn y dorf fod gyda thi’n barhaus: yn sŵn y ddaear rhof fy mryd ar wrando’r hyfryd […]
Yn y beudy ganwyd Iesu heb un gwely ond y gwair; Duw’r digonedd yn ddi-annedd, gwisgo’n gwaeledd wnaeth y Gair: heddiw erfyn in ei ddilyn lle bo’n wrthun dlodi byd; gyfoethogion, awn yn dlodion, dyna’r goron orau i gyd. Gwŷs angylion ddaeth â’r tlodion heb ddim rhoddion ond mawrhad; doethion hefyd ddaeth yn unfryd gyda […]
Yn y dwys ddistawrwydd dywed air, fy Nuw; torred dy leferydd sanctaidd ar fy nghlyw. O fendigaid Athro, tawel yw yr awr; gad im weld dy wyneb, doed dy nerth i lawr. Ysbryd, gras a bywyd yw dy eiriau pur; portha fi â’r bara sydd yn fwyd yn wir. Dysg fi yng ngwybodaeth dy ewyllys […]
Yn y dyfroedd mawr a’r tonnau, nid oes neb a ddeil fy mhen ond fy annwyl Briod Iesu a fu farw ar y pren: cyfaill yw yn afon angau, ddeil fy mhen i uwch y don; golwg arno wna im ganu yn yr afon ddofon hon. O anfeidrol rym y cariad, anorchfygol ydyw’r gras, digyfnewid […]
Yng nghyffro’r gwanwyn pan fo’r ias a’r hud yn cerdded yn gyfaredd drwy fy myd, a duwiau swyn yn cymell yn ddi-oed wrth agor llwybrau fyrdd o flaen fy nhroed, ar groesffordd gynta’r daith rho imi’r ddawn i oedi, hyd nes cael y llwybyr iawn. Yn anterth haf a’m dyddiau’n wyn a hir a’r wybren […]